جانم را می دهم: دفاع گلادیاتورها از شرف شان

 چشمی نخواهد خوابید، گوشی نخواهد شنفت، قلبی نخواهد تپید، ضربانی نخواهد زد، دنیا خواهد ایستاد، بگذار تا بگویم!

فردا شب و پس فردا شب تو روی صندلی جلوی جعبه ای جادویی خواهی نشست و چشم به گلادیاتورهایی خواهی دوخت که برای شرف شان می جنگند، گلادیاتورهایی که برای رضایت هوادار متعصب و با انصاف از ساق های پای خود می گذرند، گلادیاتورهایی که بی شمشیر خون خواهند ریخت.

لیگ قهرمانان امسال با دوره های قبل فرق می کند. یک طرف معادله دو تیم از پرطرفدارترین های دنیا ایستاده اند که در سالیان اخیر تقابل های بی شمار آن ها چه در بحث تکنیک و تاکتیک و چه در زمینه بازیکن و حاشیه توانسته تمام توجهات دنیای فوتبال را معطوف خود کند، و در طرف دیگر آلمان هایی قرار دارند که با تعصب ترین هواداران مثل کوه پشت فلسفه عجیب و منظم آن ها قرار دارند و پیروزی را فریاد می زنند.

سیزده ی نحس ِ 2013 خودش را خیلی زود برای اسپانیایی ها نمایان کرد و البته به بدترین شکل. رئال مادرید و بارسا که در سه چهار سال اخیر بیش از سایر تیم ها توانسته بودند هیجان را به رگ های فوتبال تزریق کنند ادامه کار را سخت اما در دسترس می بینند. از شما چه پنهان آلمانی ها هیتلر وار احساسات هواداران بارسا و رئال را مورد نوازش قرار دادند. اما یادمان باشد هر تونل یک ابتدا و یک انتها دارد! و امید... نمی میرد.

این یک نگاه از سمت چپ به ماجرا بود. بیایید یک دید هم از سمت راست بیندازیم!

حقیقت انکار نشدنی این است که فوتبال آلمان سزاوار بیشتر از این هاست. اگر کمی به عقب برگردیم قضیه روشن تر می شود:
جام جهانی 2002 (کره و ژاپن): آلمان دوم شد.
جام جهانی 2006 (آلمان): آلمان سوم شد.
جام جهانی 2010 (آفریقای جنوبی): آلمان سوم شد.

جام ملت های اروپا 2008 (اتریش و سوئیس): آلمان دوم شد.
جام ملت های اروپا 2012 (اکراین و لهستان): آلمان در نیمه نهایی به دست ایتالیا حذف شد.

فوتبال منظم و ماشینی آلمان به روزهای خوبی وارد شده است. بازیکنان جوانی مانند گوتزه، رویس، کروس، مولر، اشملزر، بداشتوبر، شواینی، نویر (و غیره) صفحه ای تازه را در فلسفه فوتبال باز کرده اند و مربیان ذاتا آلمانی تاکتیک های قابل قبول و بازی های تماشاگر پسند را در کالبد تیم هایشان دمیده اند. شاید وقت آن رسیده باشد که فوتبال آلمان بار دیگر از میان خاکسترهای خود برخیزد و اوج بگیرد.

پارسال را به خاطر بیاورید، بارسا به دست چلسی حذف شد و رئال مادرید در خانه خود و در ضربات پنالتی مغلوب بایرن شد. امسال شرایط کمی متفاوت است. هر دو تیم اسپانیایی در خانه حریف آلمانی خود چهار بار دروازه خود را باز شده دیدند. البته رئال مادرید یکی از گل های خورده را جبران کرد. اما...

یادتان باشد، فارغ از هر نتیجه ای، دنیا فرداشب و پس فردا شب خواهد ایستاد اما به پایان نخواهد رسید!