به بهانه تولد پپ، مروری بر زندگی نامه او

پپ گوارديولا توانست با بارسا به هر عنوانی كه يك سرمربی مي تواند برسد، دست پيدا كند. آبی اناریها ها از اين سرمربی خاطرات زيادی دارند كه هيچوقت از خاطرشان پاك نخواهد شد، از شيرين ترين آن ها شايد بتوان تحقير 6-2 مادريد در برنابئو و 5-0 در نيوكمپ را نام برد.

پپ در 18 ژانویه 1971 در بیمارستان سن خوزه در شهر مانرسا متولد شد. او سومین فرزند خانواده و اولین فرزند پسر والنتین و دولورس گواردیولا است.

جوزپ از سال 1984 (13 سالگی) در باشگاه بارسلونا بوده و پیش از آن در خیمناستیک دمان رسا، بازی می‌کرده است. همچنين پپ علاوه بر بازیگری در مقطعی توپ جمع کن نیوکمپ نیز بوده است.

در عکس زیر که تری ونبلز، سرمربی بارسلونا را پس از پیروزی مقابل بتیس و روی شانه های برند شوستر، ستاره آلمانی آن زمان آبی اناری پوشان نشان می دهد، در سمت چپ تصویر پسرک توپ جمع کنی جلب توجه می کند؛ بله آن پسرک کسی نبود جز گواردیولای 15 ساله! 

يوهان کرویف، قرار بود افسانه‌ بزرگی از بارسا بسازد، به گونه ای که به آن تیمی که کرویف تشكيل داده، لقب تيم رويايی را بدهند. چارلی رکساچ، مربی تیم بارسا ب بود. کرویف دنبال جوانان با استعداد بارسا بود، رکساچ هم پسرکی را معرفی کرد كه هنوز ۲۰ سالش هم نشده‌ بود؛ از ۱۳ سالگی با تیم نونهالان بارسلونا تمرین کرده‌ بود. کرویف تصمیم گرفته‌ بود اين جوان را به‌ جای «گیلرمو آمور» بازی دهد. رکساچ می‌گفت به درد سمت راست خط میانی می‌خورد، اما کرویف پست وسط را برای او پسندید و مأمورش کرد که نیمه‌ دوم، در پستی که او می‌خواهد بازی کند. 

در آن بازی کرویف تحت‌ تأثیر توانایی او در پاس‌کاری قرار گرفت و بارسلونا آن بازی را با گل‌ های «بگیریستاین» و «باکِرو»، 2 - 0 برد. کرویف کسی را که می‌خواست پیدا کرده بود. آن بازیکنی که کرویف پسندید، اسمش «جوزپ گواردیولا آی سالا» بود.

یک سال و نیم بعد توانست به اولین موفقیت بین‌ المللی‌اش با بارسا دست یابد. در 20 می 1992 با گلی که رونالد کومان هلندی در وقت اضافه به ثمر رساند،‌ توانست با بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان اروپا بر سمپدوریا جنوا از ایتالیا غلبه کند و جام قهرمانان اروپا را در ورزشگاه ویمبلی لندن بالای سر ببرد. قبل از آن هم در سال 1991 قهرمان اسپانیا شده بود. آنها دو هفته پس از قهرمانی در جام باشگاه‌ های اروپا، قهرمان لیگ لالیگا شدند.

در سپتامبر سال 2001،‌ پس از 17 سال بازی در پست هافبک در بارسلونا، به برشا کالچو ایتالیا پیوست و سال 2002 به آ.اس.رم منتقل شد. از ژانویه 2003 تا تابستان آن سال دوباره برای برشا به میدان رفت. دوران او در ایتالیا با بدشانسی همراه بود. وی به اتهام دوپینگ، ‌مدت زیادی را در محرومیت به سر برد و نتوانست در سری ‌A درخششی داشته باشد. پس از بازی مقابل پیاچنزا در 21 اکتبر سال 2001 و دیدار با لاتزیو رم در 4 نوامبر همان سال، آثار ماده ناندرولون در بدن وی پیدا شد. به دنبال آن وی به اتهام دوپینگ با چهار ماه محرومیت از فوتبال مواجه شد.

وی در سال 2005 به عنوان اولین فوتبالیست به خاطر دوپینگ به هفت ماه زندان و پرداخت 9000 یورو جریمه نقدی محکوم شد. اما از آنجایی که وی فرجام‌خواهی کرد و نیزهیچ سابقه کیفری نداشت، تا زمان تشکیل دادگاه تجدید نظر آزاد ماند. او سپس از تمام موارد اتهام دوپینگ تبرئه شد. 

سال 2006 دوباره به صحنه فوتبال بازگشت و این بار برای تیم دورادوس ده سینالوآ، تیم دسته سومی آن زمان مکزیک به میدان رفت. در پایان فصل، این تیم به لیگ برتر صعود کرد. وی بعد از شش ماه بازی در آمریکای لاتین، بالاخره از فوتبال خداحافظی کرد.

تیم ملی

گواردیولا با تیم ملی اسپانیا در سال 1992 مدال طلای المپیک را به دست آورد. پس از آن در بازی تیم ملی الف اسپانیا در 14 اکتبر 1992 در برابر ایرلند شمالی در مسابقات مقدماتی جام جهانی که به تساوی بدون گل انجامید،‌ حضور یافت. وی در جام جهانی 1994 و جام ملت‌های 2000 اروپا شرکت داشت، اما در جام‌های جهانی 1998 و 2002 به دلیل مصدومیت از ناحیه زانو نتوانست حاضر شود. آخرین بازی ملی او در 14 نوامبر سال 2001 در مقابل مکزیک بود که اسپانیا با یک گل به پیروزی رسید. او در 47 بازی ملی،‌ 5 گل به ثمر رساند. 

دوران طلايی سرمربی گری

گواردیولا نمی خواست که فوتبال از دغدغه هایش جدا شود، در 21 جون 2007، نزدیک به ششمین سالگرد جداییش از بارسلونا، دوباره به خدمت بارسلونا در آمد. این‌ بار به‌ عنوان مربی تیم بارسا ب. رئیس بارسلونا، "خوان لاپورتا" روش مربی گری او را پسندید و تصمیم گرفت پس از پایان آن فصل، او را جانشین فرانک ریکارد كند.

در بدو ورود، هانری، پیکه، آلوز و کیتا را به تیم اضافه کرد. گواردیولا نسبت به ریکارد در تمرینات سخت گیر تر بود ولی با بازیکنان تیمش رابطه خوبی داشت و بازیکنان هم از داشتن چنین مربی خوشحال بودند.

وی ارتباطی قوی و محکمی بین لاماسیا و تیم اصلی برقرار کرده بود و از بازیکنان جوان استفاده می کرد تا نشان دهد که پیرو کرویف و فلسفه باشگاه می باشد.

علیرغم شکست در برابر نومانسیا ولی به یکباره بارسا به اوج برگشت و لرزه بر تن حریفان انداخت تا جایی که در سانتیاگو، مادرید را با نتیجه 6 - 2 شکست داد و فلسفه بازی بارسا و قدرت تیم را برای بار دیگر به مادرید نشان داد.

بارسا در آن سال، به رویایی‌ ترین آرزویی که یک تیم اروپایی می‌تواند داشته‌باشد، رسید. قهرمانی لالیگا و جام حذفی اسپانيا همچنين در فینال ليگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه المپیک رم، منچستر یونایتد سر الکس فرگوسن را 2-0 شکست داد. این‌طور بود که گواردیولا، جوان‌ ترین مربی‌ای شد که به این افتخار رسیده‌ است. گواردیولا سوپر کاپ اسپانیا، سوپر کاپ اروپا و جام باشگاه‌ های جهان را هم به‌دست آورد و به‌ رویایی‌ترین شکل، اولین فصل مربیگری‌اش در بارسا را پایان داد. وی در 4 سالی که سکان هدایت بارسا را در دست داشت به 14 جام مختلف رسید و به رکوردی شگفت انگیز دست یافت.

به اميد موفقيت روز افزان اين مربی افسانه ای بارسا.